karanfiller ve bombalar

karanfiller kimin için bombalar kimin... bugünlerde duyduğum haberler yüzünden gözlerim görmemeye kulaklarım işitmemeye başladı... o kadar kirlendi ki herşey, daha eski pisliklerden arınmadan bir yenisi daha eklendi.

kattillerini karanfille karşılayan bir toplumun
aciz kalan sesiyim artık.
kanlı tarihin, kanlı elleri her yerimize sürünüyor.
kanlı ellere verilen ödül ise kan kırmızı karanfiller
öldürülenler bir daha ölüyorlar
oysa ölmez derler ölenler.
umudun seyri değişti...
Kanlı eller umut ediyor ve
umut bu kan zemininin üstünde yeşeriyor.
umudun rengi değişiyor.
duyargalarını çoktan yitirmiş bir toplum ise
duymuyor, görmüyor, işitmiyor ne acı...
ne acı ki söz bitiyor...
ve bir yerde umut tükenince içe dökülüyor göz yaşları ve tesellisi olmuyor artık geçmiş günlerin, seyre devam...
karanfillerle karşılıyoruz sizi katli vacibler,
tarih birden gözyaşlarını siliyor ve yeni bir sayfadan başlıyor geri sayıma, yazmak yazmak yazmak istiyorum iki el boğazımda boğulduğumu hissediyorum.
satılık umutlar ülkesine hoşgeldiniz,
ben artık karanfilleri sevmiyorum
ve tereddüt etmekten alamıyorum kendimi
karanfiller kimin için bombalar kimin
bombalayanlar için karanfil...?!




Not: daha acıydı yazdığım ilk yazı, tam yükleyecekken bağlantım koptu... daha keskindi ilk yazım birileri sesimi duymak istemiyor sanırım...