.jpg)
Ölüm!
Uyanıyorsun balkonundan gelen hava başka kokuyor, Gün herzamankinden başka, o başkalık, özlemi büyütüyor ve kalbine batıveriyor bişey,
eve dönüş! uzanıyorsun yatağına, başka kucaklıyor seni yatak uyuyorsun derinnnn, ertesi gün uyanamayacağını bilmeden ve bir hoşçakal diyemeden sevdiklerine gidiveriyorsun, yüzleşmesi en ağır ve en gerçek olgu işte ölüm..
3 comments:
kızım var ya bi gün küttedenek senin sayfanı okurken ölücem, bu nedir kardeşim? ayrıca bak kaçtır bensiz sabaha kadar oturuyon, yaramıyo sana. kabul et.
Not: sibo, kuşum liderliğini bizim yapıcemiz bi akım buldum ben; depresyonizm:)
Ölüm bir yaşam olgusu değildir, ölümü yaşayamayız. Nokta.
ölüm sonsuzluk gibi bisey bence...
hani derlerya ( gerci nerden biliyolar bilmiyorum-gidipte dönen anlatan olmamis ama ) ; insan öldügünde inanamazmis artik olmadigina ..ruh etrafindakilere kendini göstermeye calisir ..aglayanlara , baksaniza ben burdayim dermis...farkettigindede yol alirmis sonsuzluga...
acaba nasil bi his..bi gün olurda bende o yola cikarsam..söz gelip yazicam buraya :)) eee ben gitsemde ruhum sInIrsIz ,dolasir yine buralarda :)
Post a Comment