akşamın kör vakitlerinde insaoğlu uyurken, teknolojiden gebe kalmak niyeeeee, özlemek niyeeeee, umut etmek, beklemek niyeeeee, her telefon çalışnda ilkokul tenefüs zili heyecanınnı yaşamak niyeeee...
ben okuldan nefret ederek büyüdüğüm için her zil çalışı kurtuluşa giden yoldu beim için, okulu sevmedim ben,çok zeki olduğumdan olsa gerek, dersler de çok sıkıcı gelirdi, 7 24 seven elevenler gibi, atmler gibi, hastane acilleri gibi, tekel büfeler gibi, hiç kapanmadan oyun oynamak isterdim, hatta ailem belki endişe ediyordu bu çocuk ya kötü yola düşer ya da apta olur diye, ama ben kötü yola düşmedim hiçbir zaman:))
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ee gereksiz bi endişe tabi de, ebeveyn olmanın gereklerinden biri de endişe perileriyle yaşamayı öğrenmek herhal sibommm:))
ben kötü yola düşmediysem ne olmuş olabilirim, yuse, endişeler boşa deel
baktığın yöne mütevellit değişir yolun kötüsü... gazının kaçacağını bile bile tekfurdağına gitmeye inat edersen kötüdür mesela:)
bi de (lar - ler)almışların kötüsü ile yalın halin kötüsü bir mi ki? ona da bakmak lazım gelir...
Kayahandan istek parca var. Firtinalar kopuyor su zavalli yuregimde gibi bu sayfa.Yolun karadenize dusunce boyle oluyo.Tecrube konustu be!
Post a Comment