Cumartesi Nöbetleri

Yine bir cumartesi ve yine her çalıştığım cumartesileri kapıldığım his... Boğuluyorum, bir yandan kar, bir yandan soğuk ve bir yandan da yalnız olmak. Cumartesi nöbet arifesinde başlar kurtlar kaynamaya bende, (malum evde oturan ölür, işte olan ne olur bilmiyorum, en iyi ihtimal benim gibi olur.) Ne diyodum, evet bir gün öncesinden, son tutulan oruç günü gibi bir azap, mübarek 11 ayın gelişi gibi olacak saatler 17 yi vurduğunda. Ama gelin görün ki saat daha 13:00...
Bizim nöbet sistemimiz çalışan herkesin bir cumartesisini katletmek üzerinden işliyor, hayır gerçekten bişey yapsam gam yemicem hani çok ivedidir de mutlaka açılması gerekiyodur olmazsa olmaz, yok öle bişey.. Tüm tarihçiler yataklarınızda rahat rahat uyuyun çünkü ben nöbetteyim! Tarihinden bu kadar kopuk, araştırmaktan ve okumaktan tehlike hisseden, aman kazara gözümüz açılır da bişeylerin ucundan da tutmaya kalkarız endişesine gark olmuş bir milletin evladı olarak ne işim var burda benim?
Evet her cumartesi nöbeti bir sara nöbeti gibi gelir ve sara nöbeti gibi geçer benim için hatta bazen mümkünse şuurum da kapansın çıkacaım vakte kadar dediğim de olmuştur. Ne çok şikayat ettin dediğinizi duyar gibi oluyorum ama haksız mıyım yaa bu kadar mı bişey olmaz, hele ki kış nöbetleri ayrı bir fantaziii... bu kaçınılmazsa bunu zevkli kılacak herhangi bir şey de söz konusu değil özellikle de bugün! Zaten şu koşullarda zevk alan varsa mental bir sorunu olduğunu düşünmekten alamam kendimi. Zaman öylece akıp giderken ben paçalarımı sıyırdım ıslanmamak için. DEreyi de henüz görmüş değilim ama sesini duydum uzaklardan. şuan saat 14:00 3 saat sora görünür dere seni dealır götürür umuduyla ayaktayım... Keşke arkadaşlar ziyarete gelse, havalandırmaya da çıkamıyorum ne kötü, ziyaretçi saatinin bitmesine de az kaldı. Karnım da acıktı... Offfff...
Bir Nöbetkibende benden içeri...